Sinema tarihinin altın çağlarını yaşadığı doksanlı yıllarda vizyona giren ve başrollerinde Tim Robbins ve Jef Bridges’in rol aldığı Arlington Yolu filmi, özgün senaryosu, düşmeyen temposu ve süpriz sonu ile seyircilerden aldığı övgüyü sonuna kadar hak eden kaliteli bir yapım. Özellikle senaryonun özgünlüğü ile film devam ederken seyirciyi bir kaç yerde ters köşe yapması benim film adına oldukça takdir ettiğim bir detay oldu. 1999 yapımı olan filmin konusu şu şekilde; Üniversitede terör dersleri veren ve karısının bir terör saldırısında kaybeden Michael Faraday, oğlu Grant ve karısının ölümünden sonra evlendiği yeni eşi Brooke ile birlikte yaşamaktadır, eşinin ölümünden sonra terör konusunda paranoyak bir tavır sergileyen Faraday ve ailesi mahallelerine yeni taşınan komşuları Oliver Lang ve ailesi ile kuvvetli bir dostluk kuruyor fakat zaman geçtikçe Faraday, Lang ailesinden şüphelenmeye başlıyor, bu durum karşısında kolları sıvayan Faraday, Oliver Lang’ın geçmişi ile alakalı araştırmalar yapıyor ve Oliver’ın kendisine söylediği pek çok şeyin yalan olduğunu fark ediyor. Filmin belki klasik gibi gözüken bir konusu var ama yönetmen bu konuyu çok başarılı bir şekilde seyirciye aktarmış. Uzun zamandır izlemek istediğim bir filmdi Arlington Yolu, beni izlediğime pişman etmeyen bir yapım oldu diyebilirim. Mindfuck filmleri internette araştırırken gördüğüm ve seyircilerden aldığı olumlu yorumlar sayesinde listeme giren bir film oldu. Bu başarılı filmin Türkiye’de Korkunç Politika olarak Türkçeye çevrilmesi biraz saçma olmuş gibi. Filmi izlerken filmin senaryosunun Amerika’daki Oklahoma bombalı saldırısından esinlendiğini hissettim. Eğer supriz sonlu bir doksanlar filmi izlemek istiyorsanız bu film tam size göre.
0 Yorumlar